Bölüm 1 – Boşlukta Uyanmak
“Beni uyandıran şey, ses değil, sessizliğin aniden anlam kazanmasıydı.”
Bir sabah uyanıyorsun. Hangi şehirde olduğunu bilmiyorsun. Üstelik hangi yıl olduğunu da.
Yanında eski bir deri çanta, içinde bir defter. Ama yazılar silinmiş. Her sayfada sadece bir kelime kalmış:
“Unutma.”
Adamın adı Emir.
Adını bile çantanın iç cebinde bulduğu bir kartvizitten öğreniyor:
“Dr. Emir Demirci – Nöropsikiyatrist”
Ama garip olan şu:
Hiçbir şey hatırlamıyor.
Ne işini, ne ailesini, ne yüzünü, ne duygularını.
Sadece bir hissi var içten içe:
“Bir şeyi düzeltemezsem, birileri ölecek.”
Bölüm 2 – Aynadaki Yabancı
Emir, kaldığı pansiyonun küçük odasında aynaya bakıyor. Yüzü tanıdık ama ait değil.
Bir yabancının gözlerine bakıyor gibi.
Sonra defteri tekrar açıyor.
Bazı sayfalara ışık tutulduğunda hafif silik izler görünmeye başlıyor.
Bir kelime beliriyor:
“10 Mart – Başlangıç”
Bugünün tarihi 24 Nisan.
Yani 45 gün önce bir şey olmuş.
Bölüm 3 – Notların Gölgesi
Emir, hafızasını geri kazanmak için iki yöntem kullanıyor:
- Hipnoz teknikleri
- Mekân hafızası (bazı yerlere gidince anılar tetikleniyor olabilir)
Gittiği ilk yer: Şehir kütüphanesi.
Orada çalışan genç bir kadın, onu tanıyor gibi davranıyor.
Ama adını asla söylemiyor.
Kadının not defterine iliştiği anda bir yazı görüyor:
“Eğer bana tekrar bakıyorsan, her şey yeniden başlamıştır.”
Kadın göz temasından kaçıyor, sonra kayboluyor.
Bölüm 4 – Rüyada Gerçeklik
Emir rüyasında hep aynı şeyi görüyor:
Bir odada bir çocuk ağlıyor.
Kapı kapalı. Emir kapıya koşuyor ama tam açacakken bir ses onu durduruyor:
“Hatırlarsan herkes ölür.”
Uyandığında yatağının kenarında ıslak bir ayak izi var.
Kimin geldiği belli değil.
Bölüm 5 – Ters Yüz
Emir sonunda bir klinik dosyasına ulaşıyor.
Dosyada şu yazıyor:
“Dr. Emir Demirci, kendi isteğiyle 45 gün boyunca deneysel bellek silme sürecine girmiştir. Amaç: Suçluluk duygusunu ortadan kaldırmak.”
Yani kendi hafızasını bilerek sildirmiş!
Neden mi?
Çünkü eşi ve çocuğu bir trafik kazasında ölmüş.
Ve aracı süren kişi… Emir’in kendisi.
Bölüm 6 – Son Kelime
Defterdeki kelimeler bir şifreymiş.
Kelime sıralaması onu terk edilmiş bir orman evine götürüyor.
Orada bir kaset çalar buluyor.
Ve kasette kendi sesi:
“Eğer bu noktaya geldiysen… Başardın. Ama şimdi seçim senin: Hatırlamak mı, unutmak mı?”
Kasetin sonunda şu cümle geliyor:
“Asıl gerçek… sen Emir değilsin.”
Ve aynada ilk kez farklı bir yüz görüyor.
Başka biri.
Yani aslında… bu tüm hikâye başka bir kişinin zihnine yerleştirilmiş sahte bir yaşam anısıymış.
📌
Emir, aslında bir mahkumdu. Beyninde suçluluk hissini yok etmek ve yeni bir kimlik inşa etmek için bir teknoloji firması tarafından kullanılan deneysel bir projeye katılmıştı.
Anlatıcı olarak gördüğümüz Emir, gerçek Emir’in zihnine yüklenmiş “sentetik bilinç”ti.
Ve biz tüm hikaye boyunca bir yapay bilinçten “insan olma mücadelesi” dinledik.
Bu içeriği paylaşın:
